6 mei 2015

Route 4 mei ma: Triacastela, Renche, Samos, Sarria, brug Rio Loio,, Paradela, langs Castro rivier, Portomarín, Gonzar, Hospital, Ventas, Ventas de Narón (slaapplaats)

Route 5 mei di: Ventas de Narón,Airexe, Porto's, Palas de Rei, Orosa, Leboreiro, melide, Arzúa, Touroperator, Loxo, Empalme la Vilar en richting Santiago(slaapplaats)

4 mei moesten we nog ongeveer 85 km afleggen voordat we in Santiago zouden aankomen.

We hadden goed geslapen en we begonnen fris en wel 400 meter zonder regenkleding aan, aan onze rit. Dus als snel fietsten we vol ornaat, de bedoeling was dat we over het laatste stuk twee dagen zouden doen. 

Ondanks de harde regen hadden we goede benen, dus na ongeveer 35 km zeiden we tegen elkaar, vandaag maken we het af. Trouwens onze zwart-wit ballen (snoepjes Napoleon) waren ook op, dus we moesten wel doorrijden.

Regelmatig gestopt om even uit de regen te zijn en goed gegeten. Want het motortje moest goed draaien.

Wat toch een beetje bijzonder was, dat we 10 km voor Santiago de zon een beetje ging schijnen en blauwe lucht en niet te vergeten onze metgezel de wind. En ja hoor, in het gezicht.

Het waren zware km met de laatste klimmetjes.

De eerste beste refuge zijn we ingegaan, blij dat we een bed konden krijgen en heerlijk douchen.

Wat was het een heerlijk gevoel dat we zonder kleerscheuren in Santiago waren aangekomen.

De fietsen hebben het prima gedaan en de oudjes ook.

Dit is de oorkonde die we konden ophalen docht bij de kathedraal, als bewijs van goed gedrag.

We hebben er precies vijf weken over gedaan om hier te komen.

En totaal hebben we iets minder dan 2500 km gereden.

Vandaag, woensdag 6 mei, op pad voor onze terugreis, dat valt niet mee.

De fietsen brengen we straks weg en een Nederlands bedrijf zorgt ervoor dat onze fietsen thuis afgeleverd worden. Wij gaan met de bus, met het vliegtuig was veel te duur.

We vertrekken donderdag 7 mei om 11.30 uur en komen 8 mei om 16.15 uur in Breda aan.

Dan pakken we daar de trein naar huis.

Heerlijk hoor om vrijdag dan weer thuis te zijn.

Het was een mooie belevenis en we hebben vele mooie dingen gezien en meegemaakt. Iets om nooit meer te vergeten.

Bedankt voor jullie reacties en dat jullie mij hebben gevolgd.

Tot zien allemaal en als je mijn verhalen wilt horen, kom gezellig langs.

4 mei maandag 2015

Route zo 3 mei: 

 Villafranca del Bierzo, Pedrafita, Pereje, Trabadelo, La Portela, Ambasmestas, Vega de Valcarce, Ruitelán, Las Herrerías, Puerto Pedrafita, Cebreiro, ?iñares, Alto San Roque, Hospital, Alto do Poio, Fonfría, Triacastela (slaapplaats)

Route ma 4 mei:

 Triacastela, Renche, Samos, Sarria, brug Rio Loio,, Paradela, langs Castro rivier, Portomarín, Gonzar, Hospital, Ventas, Ventas de Narón (slaapplaats)

Heerlijk geslapen. Maar het weer is echt afschuwelijk. Regen, regen en nog eens regen en veel wind.

De weersverwachtingen zijn voor de komende dagen niet best, dus dat wordt nog wat.

We gaan over de laatste 87 km dus twee dagen doen en dan zijn we er echt.

De laatste dag kunnen we dan informeren hoe we terug reizen en hoe de fiets het snelst in Nederland kan zijn.

Gisteren besloten we het toch zonder poncho te doen, nat worden dat doe je toch. Wat een k..dag was deze zondag. We voelden ons net alsof we aan de waslijn hingen, wapperen en nog eens wapperen. Trouwens we hebben elke zondag al slecht weer gehad. We hebben bijna continu moeten klimmen en dan met veel regen. We hebben toch 56,5 km afgelegd en de laatste 12 km konden we dalen 7%, dat gaat meestal heerlijk, maar nu even niet. Het was nat, dus ook link, continu in de remmen. Ineens kwam er een vreselijk wind opzetten, die ons bijna van de weg blies. En wat had ik het weer koud, nat van binnen en buiten. Met dode vingers en voeten kwamen we in de auberge aan, trillend van de kou en kletsnat. Gauw douchen en weer op temperatuur komen.

Ook vandaag zag het er niet zo best uit. Ik dacht ik doe de pijpen omhoog, overschoenen aan en poncho aan. Ik wilde niet zo door en door nat worden vandaag. Tot ongeveer 35 km heeft het niet geregend, maar toen begon het. Met bakken kwam het eruit, vreselijk. Ik had mijn pet onder mijn poncho, dus ik kon normaal door mijn bril kijken, geen druppel kwam erop. We moesten veel klimmen vandaag, het was geen fijne dag. Maar we zijn toch weer 58 km opgeschoten.

We voelen gewoon dat het de laatste lootjes zijn, maar gelukkig is het niet meer zover.

Dus we houden de moed erin, dadelijk weer een wijntje en een hapje, dan komt het allemaal weer goed.

Leuke foto's maak je ook niet met vieze weer.

Maar misschien heb ik toch nog iets moois.

Kasteel in Astorga

Tot de volgende WiFi verbinding.

Bedankt voor jullie reacties, ik vind het leuk om te lezen.

Zaterdag 2 mei 2015

Route 1 mei: León, Santovenia, Villar, Puente de Orbigo, Hospital de Orbigo, Veguellina, Riego de la Vega, Astorga, Castrillo, El Ganso (slaapplaats)

Route van2 mei: El Ganso, Rabanal, Foncebadón, Manjarín 1450 m 12%, Irago-pas 1510 m, El Acebo, Riego de Anbrós, Molinaseca, Ponferrada, Columbrianos, Fuentes Nuevas, Camponaraja, Cacabelos, Villafranca de Bierzo.

Wij zijn al een paar dagen met de vijfde week bezig. 

Het gaat best goed, alleen is het soms behoorlijk afzien. In Spanje is het weer niet zo best. In de ochtend vaak regen en rond de 8 graden. Eind van de dag klaart het soms op, dat is wel lekker.

Voor de handwas, want zweten doe je gewoon. (Ik zeker)

Vanochtend was het regen, regen en nog eens regen. Niet leuk om zo te vertrekken naar Cruz de Ferro.

Poncho aan en de regen kwam overal doorheen. Je ziet niets met de bril op je neus en het sijpelt overal naar binnen. We moesten gelijk 10% klimmen, nou jullie weten het al, dat was zweten.

Prachtige natuur en maar klimmen naar 1500 meter. In Foncebadón eerst koffie en op adem komen. Dan verder klimmen naar Cruz de Ferro. Prachtige vergezichten ondanks de laaghangende bewolking. Soms was het net alsof ze het dak van de wereld open deden. Wat blauw, mist en bewolking. Niet te omschrijven wat je voelt en wat je ervaart. Het is wonderschoon daar boven.

Bij de Cruz de Ferro hebben we beiden wat achter gelaten. Best wel indrukwekkend.

Helemaal verregend.

Toen kwam de afdaling van tien tot vijftien km. Wat ging dat hard zeg. Gelukkig regende het niet meer.

Maar je moest in je remmen blijven knijpen, anders ging je zeker met 70 km naar beneden. 40 tot 45 haalden we makkelijk. Je kreeg pijn in de handen van het knijpen. Wat een belevenis zeg, niet in woorden uit te drukken. We zijn na die afdaling een lekkere pizza gaan eten met een heerlijk glas wijn. Dat hadden we wel verdiend. Wat doen we?? We gaan door naar Villafranca. Dan beginnen we morgen met het laatste traject van boekje 3. Van Villafranca naar Santiago en dat zijn dan precies nog 203 km. Ja, ja het komt steeds dichterbij, het zullen best nog moeilijke dagen worden met veel klimmen, maar we zijn er bijna. Het geeft een heerlijk gevoel om dit mee te maken, toch uniek hoor voor deze beide oudere dames. 

Ik ga gauw weer slapen, want morgen om zeven uur weer op en op de pendelen.

Tot de volgende WiFi verbinding.